Οράγγης, κόμητες και πρίγκιπες της-

Τίτλος που έφεραν από τον 9o αι. τέσσερις οικογένειες. Η πρώτη, του Ζιρώ-Αντεμάρ, έσβησε το 1175· η δεύτερη, του Μπω, έπαψε να υπάρχει από το 1373· η τρίτη, του Σαλόν-Aρ-λαί, τελείωσε με τον πρίγκιπα Φιλιβέρτο, που πέρασε από την υπηρεσία του Φραγκίσκου A’ της Γαλλίας στην υπηρεσία του Καρόλου E’ και σκοτώθηκε στην πολιορκία της Φλωρεντίας το 1530· η τέταρτη, του Νάσαου-Ντίλενμπουργκ-Οράγγης, έδωσε στην Ολλανδία, που είχε επαναστατήσει εναντίον του Φίλιππου B’, τον τολμηρότερο πολεμιστή, το Γουλιέλμο A’ τον Σιωπηλό, διοικητή (statolder) της Ολλανδίας και, διαδοχικά, τον Μαυρίκιο του Νάσαου, τον Γουλιέλμο B’ και τον Γουλιέλμο Γ’, που ο τελευταίος έγινε, το 1688, βασιλιάς της Αγγλίας. Μετά τον θάνατο του Γουλιέλμου Γ’ (1702), το πριγκιπάτο της Ο. διεκδίκησαν διάφοροι μνηστήρες· από το γεγονός αυτό επωφελήθηκε ο Λουδοβίκος ΙΔ’ της Γαλλίας, που πέτυχε να του παραχωρηθεί η Ολλανδία με τη συνθήκη της Ουτρέχτης (1713). Ο τίτλος όμως έμεινε στην οικογένεια των διοικητών της Ολλανδίας, που καταγόταν από πλάγιο κλάδο και που, αφού κατέλαβε το θρόνο της Ολλανδίας το 1815, έσβησε στην αντρική σειρά της με τον Γουλιέλμο Γ’ (1890) αλλά εξακολουθεί να βασιλεύει με τη Βιλελμίνη (1890-1948) και τη σημερινή βασίλισσα Τζουλιάνα. Ο Φρειδερίκος της Οράγγης - Νάσαου, τρίτος διοικητής των βόρειων Κάτω Χωρών. Η προσωπογραφία του είναι έργο του Βαν Ντάυκ.